sint...

Tjonge wat is sint vermoeiend. Op m'n werk hebben we extra koopavonden, extra zondagen en vooral heel veel extra cadeautjesinpakwerk (álles is nu een cadeautje, elk pak koffie pakken we zo'n beetje in), en thuis hebben we een kleuter die het allemaal erg spannend vindt en twee grote dames die toetsweek hadden (ook erg intensief, en slecht gepland van die scholen)
Het eerste sintfeest was gisteren. Kleuter en iets jongere nichtje hadden allebei sinterklaas herkend (nichtje: "Hij lijkt op mijn papa! Het is een papa-sinterklaas! Kleuter: "Het ís jouw papa! Echt ik zie het!"), maar het bleef gewoon precies even spannend. Ze hebben de cadeautjes allemaal juichend opengemaakt, en op de terugweg vroeg jongste zich af of hij thuis ook nog even z'n schoen mocht zetten...
Ik heb vooral naar ze gekeken én heerlijk gegeten. 's Ochtends was ik te laat geweest met medicijnen innemen om nog te kunnen ontbijten voor het werk, en daarna was ik te druk om aan eten te denken, dus nadat de sint weg was had ik enórm trek, want de hele dag nog niets gegeten. Gelukkig had schoonzus heerlijke soep en salade glutenvrij klaargemaakt. Superfijn.

Nu is de spanning even verdwenen en speelt hij al vanaf acht uur vanochtend met het cadeau wat hij het allercoolst vond: een klei-set. Even rust dus. Maar ik moet nog wel vier gedichten maken, de laatste hand leggen aan de surprise en dan gauw naar m'n werk, om dan om vijf uur....naar het volgende sintfeest te gaan ;-)

...enne...morgen is het dan koopzondag...dan zijn we wéér open...