Waar de andere kinderen nooit uit zichzelf vroeg wakker werden als kleuter (en ik ze dan echt uit hun bed moest halen) heeft jongste een heel ander ritme: ergens tussen vijf en zes uur ('s ochtends!) wordt hij wakker. Bij ons in bed verder slapen mag altijd, maar hij wil dan dus juist niet meer slapen en bedenkt allerlei plannen. "Zullen we broodjes gaan eten en televisie gaan kijken?" "Zullen we gaan klieren?"
Omdat we er toch wel erg moe van werden hebben we het lampjes-systeem ingevoerd: een klein lampje met timer, als het aanspringt is het ochtend en zijn plannen en kletspraatjes welkom.
Maar om nou te zeggen dat het helpt...nu komt hij om zes uur melden dat het lampje het niet doet want het is nog steeds niet aan, om tien over zes horen we dat het lampje nog steeds niets doet, om kwart over zes vraagt hij zich af of we dan echt nog moe zijn en of we niet liever een boekje willen lezen, om half zeven moet hij plassen en als we dan inderdaad na al die onderbrekingen maar een boekje gaan lezen om kwart voor zeven concludeert hij dat hij al die tijd gelijk had: "Dat lampje staat verkeerd, en jullie zijn helemaal niet meer moe, ik wíst het wel...".
zondag 30 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten